إِنَّ الَّذِینَ یُؤْذُونَ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ لَعَنَهُمُ اللَّهُ فِی الدُّنْیا وَ الْآخِرَةِ وَ أَعَدَّ لَهُمْ عَذاباً مُهِینا
معنی آیه 33 سوره احزاب : قطعاً آنان كه خدا و پیامبرش را مىآزارند، خدا در دنیا و آخرت لعنتشان مىكند، و براى آنان عذابى خواركننده آماده كرده است.
احادیث شیعه و سنی درباره آیه 33 احزاب که هر کس فاطمه علیها السلام را اذیت کند رسول خداصلی الله علیه و آله را آزرده است
قال رسول الله صلی الله علیه و آله :
فَاطِمَةُ بَضْعَةٌ مِنِّی فَمَنْ آذَاهَا فَقَدْ آذَانِیمَنْ آذَانِی فَقَدْ آذَى اَللَّهَ.
إِنَّ فَاطِمَةَ بَضْعَةٌ مِنِّی فَمَنْ آذَاهَا فَقَدْ آذَانِی وَ مَنْ سَرَّهَا فَقَدْ سَرَّنِی وَ مَنْ غَاظَهَا فَقَدْ غَاظَنِی.
إِنَّ فَاطِمَةَ بَضْعَةٌ مِنِّی وَ هِیَ نُورُ عَیْنِی وَ ثَمَرَةُ فُؤَادِی یَسُوؤُنِی مَا سَاءَهَا وَ یَسُرُّنِی مَا سَرَّهَا .
«إِنَّ فَاطِمَةَ بَضْعَةٌ مِنِّی، وَ هِیَ رُوحِیَ الَّتِی بَیْنَ جَنْبَیَ، یَسُوؤُنِی مَا سَاءَهَا، وَ یَسُرُّنِی مَا سَرَّهَا
إنما فاطمةَ بضعةٌ مِنی من آذاها فقد آذانی، و مَنْ أحبها فقد أحَبَنی، و مَن سَرها فَقَد سَرَنی
إنما فاطمةَ بضعةٌ منی من أغضبها فقد أغضبنی
یَا اَبَاذَر اِنَّهَا بَضْعَةٌ مِنِّی فَمَنْ آذَاهَا فَقَدْ آذَانِی.
فقال عمر بن عبد العزیز: سَمِعْتُ الثِقَةٌ مِن أصْحابِ رسول اللّه صلّى اللّه علیه و آله قال صلواة الله علیه :إنما فَاطِمَةُ بَضْعَةٌ مِنِّی یُرْضِینِی مَا أَرْضَاهَا وَ یُسْخِطُنِی مَا أَسْخَطَهَا
ترجمه : (سهل بن عبد الرحمان نزد عمر بن عبد العزیز آمد و گفت: قوم شما می گوید: شما فرزندان فاطمه (سلام الله علیها) را بر آنها مقدم می دارید؟ عمر گفت: از یکی از صحابه ثقه رسول خدا (صلی الله علیه واله) شنیدم كه می گفت: همانا فاطمه (سلام الله علیها) پاره تن من است خوشنود می كند مرا آنچه كه او را خوشنود كند و به خشم می آورد مرا آنچه كه او را به خشم می آورد. عمر گفت: به خدا سوگند همانا سزاوار است كه من رضای خدا را به دست بیاورم و رضای فاطمه (سلام الله علیها) هم در رضایت فرزندان اوست.
احادیث بالا از کتب پیروان ابوبکر و عمر نقل شده : صحیح بخاری ح۳۴۲۷و ۳۴۸۳- کنزالعمال ج۶ص۲۲۰- فیض القدیر ج۴ص۴۲۱ – مسند احمدبن حنبل ج۴ص۳۲۸ – حلیة الاولیاء ج۲ص۴۰ – صحیح مسلم ح۴۴۸۳ – سنن ترمذی ج۲ص۳۱۹ – مستدرک حاکم ج۳ص۱۵۹ – اسدالغابة ج۵ص۵۲۲- الاصابة ج۸ص۱۵۹ – مسند ابن یعلی ج۱ص۱۹۰
ابن قتیبه سنی در الامامة و السیاسة می نویسد : هنگامى که آن دو (ابوبکر و عمر ) عذرخواهى کردند، حضرت فاطمه (علیها السلام) عذر خواهی آنان را نپذیرفت؛ بلکه از آنها این چنین اعتراف گرفت:« نشدتکما الله ألم تسمعا رسول الله یقول «رضا فاطمة من رضای وسخط فاطمة من سخطی فمن أحب فاطمة ابنتی فقد أحبنی و من أ رضى فاطمة فقد أرضانی و من أسخط فاطمة فقد أسخطنی»؛ فَاطِمَةُ بَضْعَةٌ مِنِّی فَمَنْ آذَاهَا فَقَدْ آذَانِیمَنْ آذَانِی فَقَدْ آذَى اَللَّهَ.
ابوبکر و عمر هر دو اعتراف کرده و گفتند: «نعم، سَمِعْناه مِن رسول الله صلى الله علیه و سلم»؛(آرى ما از رسول خدا اینگونه شنیدیم).
سپس صدیقه طاهره فرمود: «فإنّی أُشهِدُ اللهَ و مَلائِکَتَه أنَّکُما أسْخَطْتُمانی و ما أرْضَیْتُمانی وَ لئِنْ لَقیتُ النَّبیَ لأشْکونَّکُما إلیْه»؛ ( پس من ، خدا و فرشتگان را شاهد مىگیرم که شما دو نفر مرا اذیت و ناراحت کردهاید و رضایت مرا بدست نیاورده اید و در ملاقات با پدرم از شما دو نفر شکایت خواهم کرد).
ابوبکر گفت: من از خشم پیامبر و خشم تو ای فاطمه به خدا پناه می برم! سپس حضرت فرمود: بعد حضرت فاطمه علیهاالسلام خطاب به آن دو فرمودند « وَاللَّهِ لأَدْعُوَنَّ اللَّهَ عَلَیْكَ فی کل صلاةٍ أَصْلَیْها؛ (به خدا قسم پس از هر نماز بر شما نفرین می کنم).
در صحیح بخاری یکی از اصلی ترین کتابهای پیروان ابوبکر و عمر حدیث ۶۲۳۰ امده است:
فوجدت فاطمة علی ابی بکر فی ذلک فهجرته فلم تکلمه حتی توفیت…فلما توفیت دفنها زوجها علی لیلا و لم یوذن بها ابابکر و صلی علیها.
فاطمه سلام الله علیها بر ابوبکر و عمر غضب نمود و با آنها قطع رابطه کرد و تا زمانی که زنده بود چنین بود …هنگامی که از دنیا رفت. شوهرش علی علیه السلام وی را شبانه دفن کرد. و به ابوبکر خبر نداد و خودش بر جنازه وی نماز خواند.
ابن ابی الحدید معتزلی سنی در شرح نهج البلاغه خود ج۶ص۵۰ می نویسد:
ان فاطمة ماتت و هی واجدة علی ابی بکر و عمر.
یعنی فاطمه سلام الله علیها از دنیا رفت در حالی که سخت از ابوبکر و عمر غضبناک بود.
با توجه به روایات مذکور آزار و اذیت حضرت زهرا سلام الله علیها توسط عمر و ابوبکر از مسلّمات می باشد.
خلاصه بحث:
عمر و ابابکر حضرت زهرا سلام الله علیها را آزرده اند. (طبق روایات معتبر اهل سنت)
آزرده شدن حضرت زهرا μ مساوی است با آزرده شدن خدا و رسولش.
طبق ایه 33 سوره احزاب: إِنَّ الَّذِینَ یُؤْذُونَ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ لَعَنَهُمُ اللَّهُ فِی الدُّنْیا وَ الْآخِرَةِ وَ أَعَدَّ لَهُمْ عَذاباً مُهِینا آزرده شدن خدا و رسول لعن و عذاب الهی را به دنبال دارد.
در تفسیر سوره حمد در آخرین آیه : غَیرِ المَغضُوبِ عَلَیهِمْ وَلاَ الضَّالِّین
حضرت امام جعفر صادق علیه السلام در تفسیر غَیرِ المَغضُوبِ عَلَیهِمْ وَلاَ الضَّالِّین فرمودند : کسانی که بر آنان غضب شده، ناصبی ها و مخالفین و غاصبین حق امیرالمؤمنین علیه السلام هستند و گمراهان، همان یهودی ها و نصرانی ها می باشند.( تفسیر علی بن ابراهیم قمی، ج 1، ص 42)
ابن اذینه، از حضرت امام جعفر صادق علیه السلام روایت میکند که ایشان در باره کلام خداوند متعال: «غَیرِ المَغضُوبِ عَلَیهِمْ وَلاَ الضَّالِّینَ» فرمودند: کسانی که بر آنان خشم گرفته شده، ناصبی ها هستند (که با علم به امامت امیرالمؤمنین علیه السلام حق آن بزرگوار را غصب کردند) و گمراهان، کسانی هستند که از امامت امیرالمؤمنین علی علیه السلام خبر ندارند و یا شک کنندگان هستند .( تفسیر علی بن ابراهیم قمی ، ج 1، ص 42 {علی بن ابراهیم قمی یکی از علمای امامی که در دوران امام هادی(علیه السلام)، امام حسن عسکری(علیه السلام) و غیبت صغری زندگی میکرد مشهورترین اثر علی بن ابراهیم، تفسیر روایی قرآن، مشهور به تفسیر قمی است. محمد بن یعقوب کلینی (صاحب کتاب الکافی) و علی بن بابویه قمی (پدر شیخ صدوق) از شاگردان او بودند.)
حسن بن على بن ابى حمزه، از پدرش، گفت: از امام صادق عليه السّلام پرسيدم: به چه علّت فاطمه علیهاالسلام در شب دفن شد و در روز دفن نشد؟ فرمودند : چون آن مخدره وصيّت كرده بودند که آن دو مرد به او نماز نگذارند. (علل الشرائع شیخ صدوق ج1 ؛ ص603)
برادران ما ، پیروان کسانی نیستند که خداوند بر آنها غضب کرده و طبق آیه شریفه به لعنت خدا در دنیا و آخرت گرفتار باشند و عذاب شدید خداوند به دنبالشان باشد . حضرت فاطمة الزهرا علیهاالسلام حجتی هستند برای رسوایی دشمنان امیرالمومنین علیه السلام و آن بزرگوار خود را فدای ولایت امیر عالم علیه السلام کردند و شهیده شدند و فرزند غریبشان محسن علیه السلام هم شهید راه مادر است .
در دفاع از امیر عالم علیه السلام تا روز و شب است و خورشید طلوع میکند ما شیعیان در غم آن بزرگواران اشک ریزیم تا امام ما علیه السلام و عجل الله فرجه ظهور بفرماید.
بعد از ثبت دیدگاه نتیجه پایین تر نمایش داده میشود