معناي لغوي بدعت در لغت به معنى كار نو و بى سابقهاى است كه بيانگر نوعى حسن وكمال و روش نیک برای دین خدا و یا تغییر روش در دین باشد که از خداوند و رسولش و ائمه اطهار علیهم السلام صادر نشده باشد
مفهوم اصطلاحى بدعت آن است كه انسان چيزى را كه جزو شريعت نيست، به آن نسبت دهد، و كوتاهترين عبارت براى تعريف اصطلاح بدعت آن است كه بگوييم: ادخال ما ليس من الدين في الدين.
بدعت گذارى در دين از گناهان كبيره بوده و در حرمت آن هيچ ترديدى نيست.
رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمودند : إيّاكَ أنْ تَسُنَّ سُنّةَ بدعةٍ ؛ فإنَّ العبدَ إذا سَنَّ سُنّةً سيّئةً لَحِقَهُ وِزْرُها و وِزْرُ مَن عَمِلَ بها // مبادا سنّتى را بدعت گذارى؛ زيرا اگر بنده سنّت بدى را به وجود آورد گناه آن و گناه كسى كه به آن عمل كند به گردن اوست . الوافي ج۲۶ ص۲۰۲ – بحار الأنوار , جلد۷۴ , صفحه۹۲ –
حضرت امیرلمؤمنین عليه السلام فرمودند : ما هَدمَ الدِّينَ مثلُ البِدعِ
چيزى مانند بدعت ها دين را ويران نكرده است
بحارالانوار، ج75، ص92، ح98 – کنز الفوائد , جلد۱ , صفحه۳۵۰ – عوالم العلوم , جلد۲۳ , صفحه۲۷۵
عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ وَ مُحَمَّدُ بْنُ إِسْمَاعِيلَ عَنِ الْفَضْلِ بْنِ شَاذَانَ رَفَعَهُ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ وَ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ (علیه السلام ) قَالا: كُلُّ بِدْعَةٍ ضَلَالَةٌ وَ كُلُّ ضَلَالَةٍ سَبِيلُهَا إِلَى النَّارِ. هر بدعتى گمراهى است و راه هر گمراهى به سوى دوزخ است. الكافي، ج۱ ، ص۵۶
عَنْ دَاوُدَ بْنِ سِرْحَانَ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ (ع) قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (ص): إِذَا رَأَيْتُمْ أَهْلَ الرَّيْبِ وَ الْبِدَعِ مِنْ بَعْدِي فَأَظْهِرُوا الْبَرَاءَةَ مِنْهُمْ وَ أَكْثِرُوا مِنْ سَبِّهِمْ وَ الْقَوْلَ فِيهِمْ وَ الْوَقِيعَةَ وَ بَاهِتُوهُمْ كَيْلَا يَطْمَعُوا فِي الْفَسَادِ فِي الْإِسْلَامِ وَ يَحْذَرَهُمُ النَّاسُ وَ لَا يَتَعَلَّمُوا مِنْ بِدَعِهِمْ يَكْتُبِ اللَّهُ لَكُمْ بِذَلِكَ الْحَسَنَاتِ وَ يَرْفَعْ لَكُمْ بِهِ الدَّرَجَاتِ فِي الْآخِرَةِ. محمد بن یحیی با اسنادی از حضرت امام صادق (عليه السلام) نقل نموده است که حضرت امام صادق (علیه السّلام) از قول حضرت رسول خدا (صلی الله علیه و اله و سلم) فرمودند: هر گاه پس از من اهل ريب و بدعت را ديديد بيزارى خود را از آنها آشكار كنيد و آنها را لعن و نفرین و سب کنید و بدی آنها را بگویيد و با برهان و دليل آنها را [از القای شبهه] وامانده نمایید تا نتوانند به فساد در اسلام طمع كنند و در نتيجه مردم از آنها دورى كنند و بدعتهاى آنها را ياد نگيرند و خداوند در برابر اين كار براى شما حسنات بنويسد و درجات شما را در آخرت بالا برد. الكافي، ج۲ ، ص۳۷۵
عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام أَنَّهُ قَالَ: لَا تَصْحَبُوا أَهْلَ الْبِدَعِ وَ لَا تُجَالِسُوهُمْ فَتَصِيرُوا عِنْدَ النَّاسِ كَوَاحِدٍ مِنْهُمْ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه و آله الْمَرْءُ عَلَى دِينِ خَلِيلِهِ وَ قَرِينِهِ. ابوعلی اشعری با اسنادی از عمر بن یزید نقل می کند که حضرت امام صادق (علیه السّلام) فرمودند: با كسانى كه در دين بدعت مى گذارند دوستى و همنشينى نكنيد زيرا در نظر مردم يكى از آنان به شمار مىآييد. رسول خدا (صلی الله علیه و اله و سلم) فرموده اند انسان بر كيش دوست و رفيق خود است. الكافي، جلد ۲ ، ص۳۷۵
قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صل الله علیه و آله : مَنْ أَتَى ذَا بِدْعَةٍ فَعَظَّمَهُ فَإِنَّمَا يَسْعَى فِي هَدْمِ الْإِسْلَامِ. رسول خدا (صلی الله علیه و اله و سلم) فرمودند: كسى كه نزد بدعت گزارى آيد و او را تعظيم كند، در از بین بردن اسلام كوشيده است. الكافي، ج۱ ، ص۵۴
رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمودند : أبَى اللّه لصاحِبِ البدعةِ بالتّوبةِ / خداوند توبه بدعت گذار را نمى پذيرد . من لا یحضره الفقیه , جلد۳ , صفحه۵۷۲
شَرُّ الاُمورِ مُحْدَثاتُها، ألاَ و كُلُّ بِدعةٍ ضلالةٌ، ألاَ و كلُّ ضَلالةٍ ففي النّارِ رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمودند :
بدترين امور آن است كه بدعت باشد بدانيد هر بدعتى گمراهى است بدانيد كه هر گمراهى فرجامش آتش است
الکافي , جلد۸ , صفحه۲
رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمودند : مَن أتى ذا بِدعةٍ فوَقّرَهُ فقد سَعى في هَدمِ الإسلامِ
هر كس نزد بدعتگذارى برود و او را احترام كند، در نابودى اسلام كوشيده است
عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ عَنْ أَبِيهِ عَنْ عَلِيٍّ ع قَالَ: مَنْ مَشَى إِلَى صَاحِبِ بِدْعَةٍ فَوَقَّرَهُ فَقَدْ مَشَى فِي هَدْمِ الْإِسْلَامِ.
الكافي 1- 54- 3. بحار الأنوار:ج69، ص265، ح1- المحاسن 208- 73، و أورده عن الفقيه و عقاب الأعمال في الحديث 7 من الباب 40
حضرت امیرالمومنین على عليه السلام فرمودند : ما اُحْدِثَتْ بِدعةٌ إلاّ تُرِكَ بها سُنّةٌ، فاتّقوا البِدعَ و الْزَموا المَهْيَعَ، إنّ عَوازِمَ الاُمورِ أفضَلُها، و إنَّ مُحْدَثاتِها شِرارُها
هيچ بدعتى نهاده نشد مگر آن كه بدان سبب سنّتى ترك شد از بدعتها بپرهيزيد و راه روشن را در پيش گيريد، بهترين كارها [در دين] آن است كه خدا از تو به جدّ خواسته است و بدترين آنها آن است كه نو پديد و بى سابقه باشد
نهج البلاغه، خطبه 145
حضرت امیرالمومنین على عليه السلام فرمودند : أمّا أهلُ البِدعةِ فالمُخالِفونَ لأمرِ اللّه ِ و لِكتابهِ و رسولِه، العاملونَ بِرأيِهم و أهوائهِم و إنْ كَثُروا
بدعت گذاران كسانى هستند كه با فرمان خدا و كتاب او و پيامبرش مخالفت مى ورزند و بر اساس رأى و گرايشهاى خود عمل مى كنند؛ هر چند شمارشان بسيار باشد
احتجاج طبرسی: ج1، ص168
بعد از ثبت دیدگاه نتیجه پایین تر نمایش داده میشود